ياس

زندگی نامه یاس :

در سال 1982 میلادی در تهران متولد شد . یاس اولین بار در سن 16 سالگی شروع به گوش کردن به موزیک های رپ کرد وقتی که پدرش می خواست از سفر تجاری از آلمان بازگردد ، برای او آخرین سی دی های " توپاک " و دیگر خواننده های هیپ هاپ را می آورد .
بعد از مرگ ناگهانی و نا به هنگام پدرش ، یاس در موقعیتی قرار گرفت که می بایست مسئولیت خانواده خود را به عهده گیرد . بدهی های پدرش که بر دوش او افتاده بود به سختی توانست از پس مخارج خانواده خود برآید .
یاس در سن 18 سالگی مجبور شد رویای رفتن به کالج را کنار بگذارد ، شروع به کار کند و آخرین بازمانده های خانواده اش ( مادرش ، برادر کوچکتر و خواهرانش ) را ساپورت کند . این زمانی بود که شروع به نوشتن شعرهایی کرد که خیلی زود به متن موزیک های او تبدیل شدند . این همچنین راهی برای او بود تا با خاطرات پدرش نزدیک بماند .
بعد از لزلزله بم در ایران ، یاس ازشمار گشته شدگان ( نزدیک به 50 هزار نفر ) در آن مصیبت به شدت ناراحت شده بود ، این زمانی بود که او اولین آهنگش را به نام "بم" نوشت . این ابتدای حرفه خوانندگی او بود . او دریافت که در مسیر موسیقی رپ این توانایی را دارد تا با مردم به وسیله ی گفتن تمام داستان ها ارتباط برقرار کند . چیزی که او گمان می برد بیانشان به وسیله دیگر سبک های موسیقی که فقط شامل چند وزن و قافیه بودند امکان پذیر نیست.
با نگاهی به مسیر موسیقی او ، او این توانایی را داشت تا به مردم الهام ببخشد و قلب میلیون ها جوان ایرانی را به تسخیر خود در آورد او تصمیم گرفت تا آهنگ های خود را به مسئولان معرفی کند و برای گرفتن مجوز انتشار یک آلبوم تقاضا دهد .
سال ها " نه " شنیدن از مسئولان و بارها مورد تمسخر قرار گرفتن برای سبک خوندنش ( رپ ) که شباهت داده می شد به "روزنامه خوانی" ، تلاش های او در آخر به ثمر نشست.
تا این زمان ، در حرکتی بی سابقه شش تا از ده آهنگ او مجوز انتشار دریافت کرد و به زودی یاس تبدیل به اولین رپر در ایران شد که موفق به انتشار یک آلبوم به صورت قانونی می گردید. یاس : " من در آهنگهایم فحاشی نمی کنم یا در مورد سکس و خشونت نیز نمی خوانم. من می خواهم که قادر باشم تا با افتخار آهنگهای خود را درمقابل خانواده ام بخوانم . آهنگ های من معمولا با شکایت یا دردهای اجتماعی شروع می شوند ولی همیشه با امید خاتمه می یابند. این بسیار مهم است که به نسل جوان القا کنیم تا به بالاترین درجه خود برسند و بهترین باشند . ما به این نیازمندیم"

به راستی در اندک زمانی یاس از کسی که در مقابل گروه های کوچک می خواند تا امروز که او یکی از محبوب ترین رپرهای ایرانی است . امروزه آهنگ های او توسط میلیون ها کاربر در سراسر دنیا از طریق وبسایت های متفاوت و صدها وبلاگ فارسی شنیده و دانلود می شوند.
در سال 2006 یاس آهنگی نوشت به نام " سی دی رو بشکن " که درباره یک هنرپیشه زن خوشنام ایرانی نوشته شده بود . کسی که قربانی یک توطئه غیراخلاقی شده بود . در آن آهنگ یاس از تمام مردمی که نقش در بی اعتبار کردن آن هنرپیشه داشتند انتقاد کرد و از همه درخواست کرد که جلوی انتشار آن مایه شرمساری را بگیرند و آن فیلم را از کامپیوترها و موبایل های خود پاک کنند .
آن آهنگ باعث بوجود آمدن خشمی در میان جوانان ایرانی شد و هزاران نفر نوشتند و اعتراف کردند که آن سی دی را شکسته اند. گفته شده است که آن آهنگ حداقل در ایران مابین 3-2 میلیون بار شنیده و دانلود شده. موسیقی یاس مرزها را درهم نوردید و به آن سوی آب ها رفت و اکنون او به سرعت به صدای نسل خود تبدیل می شود . برای ایرانیان داخل و خارج کشور از او تقریبا به توپاک ایرانی یاد می کنند .
یاس در آهنگ " هویت من" از غرورش نسبت به میراث و تاریخ ایران می خواند و به فیلم جنجال برانگیز " 300 " اشاره می کند ، آن آهنگ به نوعی از سرود ملی برای نسل های جوان تبدیل شد ، به خصوص یهودیان ایرانی که مشتاق برای ارتباط با فرهنگ و تاریخ غنی خود هستند . موسیقی او ، استاندارد جدیدی برای رپ ایران به وجود آورد .و الهام بخش افراد بسیاری شده و رپرهای فارسی را به سوی خود می آورد تا از سبکش با خواندن آهنگ های معنی دار و مثبت پیروی کنند .
شما او را خواهید دید که با دیگر هنرمندان همکاری می کند تا پرشین رپ را به دنیا معرفی و جهانی سازد .

جدیدا یاس در استودیو برای روی آخرین آلبومی که انتظارش را می رود کار می کند و شعرهایش بر روی موضوعاتی می باشد که شنونده را به سفری درون زندگی خصوصی او می برد . بهترین و پرافتخارترین لحظه ی زندگی او زمانی بود که توانست خواهرانش را ( که همگی دانش آموزان ممتازی هستند ) در کالج ثبت نام کند . امتیازی که او قادر به انجام آن نبود .

برای ارتباط با یاس می توانید از طریق ایمیل : YasPerSian2@AOL.Com

منبع: zirzamin.se


زيرزمين: بد نيست قبل از آغاز اين گفتگو براي آشنائي آن دسته از خوانندگان گاهنامه زيرزمين که کمتر در باره شما مي دانند، کمي از خودتان و تاريخچه هنري خود در صحنه رپ فارسي براي ما بگوئيد.



ياس: سلام مي کنم به همه خوانندگان گاهنامه زيرزمين. من «ياسر» هستم. 25 سال دارم. مدت 5 سال است که در اين سبک به اسم «ياس» فعاليت مي کنم. اولين آهنگي که داشتم فقط هدفم گرفتن مجوز بود، از زلزله بم شروع شد. زلزله بم خيلي روي من تاَثير گذاشت و باعث شد که اين آهنگ رپ را بخوانم. اين شروع کار من بود. ولي کارهائي که باعث شد با آنها شناخته بشوم «CD رو بشکن، هويت من، بايد بتونيم و به اميد ايران بود.



زيرزمين: فکر مي کنيد چرا به رپ خواني رو آورديد؟



ياس: ببينيد، من مي توانم با اين سبک يک داستان را تعريف کنم که هرگز نمي شود در سبک هاي ديگر اين کار را کرد. من حرف هاي زيادي داشتم. داستان هائي دارم که فقط مي شود با همين سبک براي همه تعريف کرد. از دردهاي جامعه. از سختي هائي که کشيده ام. فقط همين سبک است که شنونده را به آنچه که مي خواهي بگوئي متمرکز مي کند. براي همين به اين سبک رو آوردم.



زيرزمين: آهنگساز رپ هاي شما کيست؟



ياس: من آهنگساز خاصي ندارم که دائماً با آن کار کنم.



زيرزمين: اصلاً نقشي در آهنگسازي رپ هايتان داريد و يا اينکه فقط قافيه نويسي و رپ خواني مي کنيد؟



ياس: تغريباً تنظيم بيشتر آهنگ هاي جديدم با خودم هست. آهنگساز برايم مي سازد و خودم طبق آن شيوه و متن آهنگ که مي خواهم آن را تنظيم مي کنم. معمولاً اول سوژه مورد بحث را پيدا مي کنم و با کمک آهنگساز سعي مي کنم يک ملودي برايش بسازم که با حس سوژه جور دربيايد و وقتي که ريتم کار را در آورديم، من شروع به نوشتن متن آهنگ در آن قالب کار مي کنم. بعد

هم خودم آهنگ را تنظيم مي کنم و روي آن مي خوانم و به ميکس و مسترينگ مي رسيم.



زيرزمين: چگونه رپ هايتان را مي نويسيد؟



ياس: من هميشه روي بيت (Beat) رپ مي نويسم و سعي مي کنم که متني که مي نويسم اورژينال براي آن بيت (Beat) باشد. به اين شکل خيلي بهتر نوشته هايم روي آهنگ مي نشيند.



زيرزمين: مدتي پيش آهنگ «به اميد ايران» که رپ بسيار تکاندهنده اي دارد و حاوي موضوعي انتقادي و اجتماعي است را شنيدم. کلاً تا آنجائي که من کارهايتان را تا بحال دنبال کرده ام اکثر رپ هايتان به گونه اي شخصي است اما همزمان رويکردي هم هستند به سوي جامعه اي که شما از آن سر بلند کرده ايد و شايد هم به همين خاطر هم به آن انتقاد مي کنيد. آيا اين شيوه بيان انتقادي براي شما يک هدف آگاهانه است يا فقط درددل هائي است که خواسته و يا نا خواسته از طريق رپ به زبان مي آوريد؟



ياس: من فقط عقايد خودم را به زبان مي آورم. من يک وطن پرست واقعي هستم. عاشق ايران هستم و اين اتفاقاتي که در اين آهنگ به آن اشاره کردم، واقعاً من را ناراحت و غمگين مي کند. ولي هرگز نمي خواهم که براي کسي معلم باشم. فقط درد دل هاي خودماني است. اين حس من است.





زيرزمين: مي دانيد که هيپ هاپ از دل بخشي از مردم فقير کشور آمريکا که عمدتاً مهاجرين آمريکاي لاتين و يا آفريقائي/ آمريکائي ها بودند سر بلند کرد. امروز هم مي بينيم که در اکثر نقاط دنيا بلندگوي نسل جوان و عاصي شده است. در ايران چگونه جا افتاده است؟



ياس: هر سبکي به نظر من در هر کجاي دنيا يک جور خاصي جاي خود را باز مي کند. حالا در آمريکا از طريق مهاجرين آمريکاي لاتين و آفريقائي به خاطر فقر و نژادپرستي و غيره بود و در ايران هم يک سبک اجتماعي شده است. اين به نظر من بستگي به فرهنگ هر سرزميني دارد. اينجا هم به نظر من بايد از پايه شروع کرد. چون مشکلات جامعه ما خيلي زياد است و براي همين بايد اجتماعي باشد. اين سبک مي تواند خيلي روي جامعه تاثير بگذارد و واقعاً ايران به اين حرف ها نياز دارد.



زيرزمين: هر موسيقيدان، نوازنده و يا خواننده اي يکي از خوشي هايش اين است که برود روي صحنه و اثر خود را براي شنوندگانش اجرا کند. کنجکاوم بدانم شما و کلاً رپ خوان هاي ما در داخل ايران از آنجا که اين نوع موسيقي هنوز در ايران غير مجاز است، چگونه با مخاطبان خود ارتباط بر قرار مي کنيد؟



ياس: ما در ايران فعلاً به آنجا نرسيده ايم که بتوانيم به راحتي کنسرت اجرا کنيم و با شنوندگانمان مستقيماً رابطه داشته باشيم. بنابر اين از طريق اينترنت آهنگ هاي خودمان را پخش مي کنيم تا همه دانلود کنند و گوش بدهند. ولي اميدوار هستم و مي دانم که يک روزي همين جا در ايران کنسرت هاي رپ فارس برگزار خواهد شد. اين يکي از آرزوهاي من است.



زيرزمين: قرار بود آلبومي از شما به بازار بيايد. چه شد؟



ياس: ببينيد، من مي خواستم و هنوز هم در سدد هستم که يک آلبوم رپ به صورت مجاز ارائه بدهم. ولي هنوز فقط 5 عدد از آهنگ هايم مجوز گرفته است. خب، البته مي دانيد که هر کسي با گذشت زمان پيشرفت مي کند و من هم همينطور. اين آهنگ ها تقريباً 3 سال پيش ساخته شده و خب مسلماً قديمي هستند. اگر هم بيرون بيايند فقط به اسم اولين آلبوم رپ مجاز ارائه مي شوند نه آنکه خيلي آلبوم قوي است. اما هنوز که خبري نيست.

آلبومي هم دارم که هنوز معلوم نيست که با چه کمپاني همکاري کنم. بالاخره اين همه زحمت بايد يک تجارتي هم داشته باشد. کمپاني هائي بوده اند که پيشنهاد داده اند که با آنها کار کنم. ولي نگران هستم که برايم مشکل ساز باشد. بنابراين فعلاً به همين تک آهنگ دادن بسنده مي کنم تا بعد ببينيم چه پيش مي آيد.





زيرزمين: اين همه صرف وقت و سرمايه گذاري بر روي ساختن هر آهنگي مي کنيد، از آنجائي که درآمدي ندارد بايد سخت و طاقت فرسا باشد. چه چيزي شما را به ادامه در اين راه تشويق مي کند؟



ياس: تنها چيزي که من را به ادامه تشويق مي کند گرماي خاک ايران است. اين شعار نيست. باور کنيد. من مي خواهم به مردم کشورم و آنهائي که اطراف من هستند انرژي بدهم. من از آن اول بخاطر پول شروع به اين کار نکردم. ولي مي دانم که به پول هم مي رسد. خيلي دوست دارم که از همين طريق بتوانم تجارت کنم و اين آرزوي من است که چيزي که واقعاً به آن علاقه دارم برايم درآمد هم داشته باشد.



زيرزمين: اميدوارم که موفق شويد. باز برگرديم به اصل مطلب که رپ است.

در روزگاري که همه در خواب ناز هستيم و سعي مي کنيم واقعيات جامعه مان را ناديده بگيريم و حرفي خلاف جهت جريان آب بميان نياوريم، مي بينيم رپ فارس درست بر عکس عمل مي کند و تصويرگر جامعه مي شود و حتي گاهي واقعيت هائي را بيان مي کند که ما به شنيدن آنها عادت نداريم و مايل هم نيستيم که در باره آنها بدانيم. آيا فکر مي کنيد رپ فارس موفق شده است تا نوعي حرکتي فرهنگي امروزي و تحول طلب در ايران بوجود بياورد؟ يا حتي در آن مسير حرکت مي کند؟



ياس: هنوز رپ فارس آنطور که بايد نتوانسته تحولي را بوجود بي آورد و تاثير بسزائي بر روي فرهنگ ما نداشته است. دليل آن هم اين است که اين سبک هنوز آنطور که بايد در ايران جا نيافتاده. اما مطمئن هستم که اين اتفاق بزودي خواهد افتاد و وقتي که رپ فارس جاي خودش را در ايران باز کند، در فرهنگ هم با حرف هائي که در جهت پيشرفت کشور باشد تغيير بوجود مي آورد. اميدوارم.





زيرزمين: تاريخ هيپ هاپ جهاني به ما مي گويد که فرهنگ هيپ هاپ بر گرفته از فرهنگ جوانان و محيط زندگي آنها در خيابان ها و مناطق حومه اي و فقير نشين است. اين بينش تا چه حد با فرهنگ نوپاي هيپ هاپ در ايران همخواني دارد؟



ياس: بنظر من که در ايران اينطور نيست. من در مورد خودم اين را مي گويم. مثلاً آهنگ «CD رو بشکن» و يا آهنگ «به اميد ايران» مربوط به همه ايران و ايراني ها مي شود. بله، من خودم زندگي خيلي سختي داشته ام و در اين 25 سال فقط با بي پولي و بدبختي و فقر دست و پنجه نرم مي کردم، و هنوز هم با سختي زياد خرج خانواده ام را مي دهم. چون 7 ساله که پدرم از دنيا رفته و هيچ چيزي هم براي ما نگذاشته.

حرف هاي من مربوط به ايران مي شود، حالا براي فقير، پولدار و يا قشر متوسط جامعه ما باشد.





زيرزمين: آيا رپ فارسي جايگاهي در قشر جوان ايران پيدا کرده است؟



ياس: بله، جاي خود را باز کرده ولي هنوز خيلي کار دارد. مي دانيد، بايد آنقدر محکم به جلو برويم که اجازه ندهيم مثل خيلي از سبک هاي ديگر فقط براي خودش يک دوره اي داشته باشد و تمام شود. چون از اين طريق خيلي از حرف هائي را مي توانيم بزنيم که ماندگار باشد و سال هاي متمادي تاثير خود را روي مردم داشته باشد. مثل خيلي کساني که الآن در ميان ما نيستند ولي آهنگ هايشان و حرف هايشان هنوز هم هست و تاثير گذار است.



زيرزمين: در يکي از آهنگ هاي «قاف» (رپ خوان تهراني) به نام «خيابونيا» متوجه شدم که او در اين آهنگ رپ، شما را «ديس» مي کند و شما را به عنوان يک رپ خوان خياباني قبول ندارد و غيره. من نمي خواهم شما اينجا جوابي به او بدهيد اما من مي خواهم از مطرح کردن اين جريان به اين سوال برسم؛ آيا رپ فارس در حال دسته بندي و يا سبک سازي است؟ بطوري که مي توان يک دسته را رپ خوان خياباني دانست که در انتخاب موضوعات و بيان خشن تر هستند و دست? ديگر که موسيقي شان ملايم تر است اما موضوعات اجتماعي و انتقادي در رپ شان استفاده مي کنند مثل شما، و عده اي ديگر که در وصف مهماني و خوشگذراني و عشق و عاشقي مي خوانند و بيشتر به موسيقي پاپ با موضوعات سطحي و عوام پسند گرايش دارند و شيوه ها و گرايشات ديگر. آيا شما اين تقصيم بندي ها را مي بينيد و بنظر شما اينطور نيست؟



ياس: دقيقاً اين تقصيم بندي ها هست. عده اي هستند که با خشونت هرچه تمام حرف هاي خود را مي زنند، عده اي ديگر هم که از پارتي و سکس مي خوانند. عده اي فحش را چاشني آهنگ هايشان مي کنند. عده اي از مواد مخدر مي گن و غيره... من هم سعي مي کنم با سبک و شيوه خودم از اجتماع رپ بخوانم. البته من هم از قديم 1 تا 2 تا رپ گنگستري خوانده ام، منظورم اين است که من هم از آن اول به اين شيوه رپ نمي خواندم. ولي 3 سال است که مسير واقعي خودم را پيدا کردم. گذشت زمان باعث مي شود که همه مسير واقعي خود را پيدا کنند. ممکن است خيلي از کساني که شما در سوالتان اشاره کرديد شيوه هاي خود را عوض کنند و بهتر و يا بدتر هم بشوند.



زيرزمين: آينده هيپ هاپ ايران را چگونه مي بينيد؟



ياس: من مطمئن هستم که رپ فارس جهاني خواهد شد. به اميد خدا.



زيرزمين: آينده خودتان را چگونه مي بينيد؟!

ياس: روزهاي خوبي را براي خودم مي بينم. چون هدف بدي ندارم. هدف من سربلندي ايران است.



زيرزمين: در آخر چه پيامي براي طرفدارانتان و خوانندگان گاهنامه زيرزمين داريد؟



ياس: تنها صحبتي که دارم اين است که، ما در ايران خودمان اسپانسور و پشتيبان خودمان هستيم و هيچ سازمان و دولت و کمپاني نيست که پشت ما باشد و به ما کمک کند. من هر روز صبح مي روم سر کار و عصر مي آيم خانه براي تامين مخارج خانواده ام. از همين خرج بايد هذينه استوديو و ساخت آهنگ و غيره را هم بدهم. سعي مي کنم که روز بروز با کيفيت بالاتري موزيکم را به ايراني ها ارائه بدهم و تا آنجا که بتوانم مي خواهم براي کارم خرج کنم. مثالاً براي آهنگ «به اميد ايران» سازهاي دف، تار و ني بطور زنده تنظيم و ضبط شده است. منظوره من اين است که دوست دارم از اين طريق به مردم انرژي بدهم و واقعاً خودتان که مي بينيد از اين راه هيچ پولي در نمي آيد. ولي لااقل حمايت مي خواهيم. ما اينجا احتياج به حمايت داريم. ما مخلص هر چه ايراني هستيم. همين!





زيرزمين: نمي دانستم اين بخش موسيقي سنتي که در آهنگ رپ «به اميد ايران» نواخته مي شود بطور زنده بوده است. آواز خوان و نوازندگاني که در اين بخش آهنگ با شما همکاري کرده اند چه کساني هستند؟



ياس: در آهنگ «به اميد ايران» خواننده بخش سنتي «راستين» نام دارد که دوست قديمي و خيلي خوب من است. من با همکاري راستين و احمد سانقي (صدابردار استوديو که يکي از حاميان من بوده) توانستيم اين آهنگ رو بسازم. البته اگر راستش را بخواهيد بيشتر مي خواستم اين آهنگ را با سرعت پائين بخوانم تا همه آن را بفهمند و درک کنند. البته همين هم شد و واقعاً «راستين» هم به زيبائي هرچه تمامتر در قصمت سنتي من را همراهي کرد.



زيرزمين: آهنگساز اين قطعه کيست؟



ياس: آهنگساز «به اميد ايران» با همکاري «راستين» و «احمد سانقه» و من بود.



زيرزمين: بيشتر از اين وقتتان را نمي گيرم. با سپاس از شما.



ياس: مرسي از توجه شما.