Ozzy Osbourne

تبه‌کاری به پول برسد.
او شروع به دزدی از خانه‌ها و فروشگاههای کوچک لباس نمود. بهرحال بخاطر ناشی بودنش و بجا گذاشتن اثر انگشت در حين دزدی به دام پليس افتاد. حکمی که قانون برای وی در نظر گرفته بود، ۶ هفته حبس در زندان Winson Green بود. در طول اين ۶ هفته بازداشت به يک سوزن و باريکه‌ای از گرافيت دست يافت و در همان موقع بود که خالکوبی معروف O-Z-Z-Y را بين بند انگشتان دست چپش نگاشت. کلمه thanks را بر کف دستش و يک صورت خوشحال بروی زانوهايش تتو کرد.

سال ۱۹۶۸ - ۱۹۶۷

آزی همانند طفل کوچکی عاشق موسيقی گروه Beatles بيتلز بود و هميشه از چگونگی فرمانروائی آنان در موسيقيشان در شگرف می‌ماند. تنها آرزوش اين بود که بتواند روزی مانند آنها باشد. در خيابانها راه می‌رفت و بدنبال کار می‌گشت تا اينکه دوست قديمی‌اش را که گروهی بنام Approach داشت، ملاقات نمود. اين گروه خواننده نداشت. آزی فرصت‌طلب که شرايط را برای تحقق بخشيدن به آرزوهايش مساعد می‌ديد اعلام کرد که: "من خواننده هستم." پس به خانه رفت و ۵۰ دلار از پدرش پول گرفت تا يک آمپلی‌فاير و يک ميکروفن خريداری کند. Approach بيشتر موسيقی ريتميک را دنبال می‌کرد و چيز جالبی برای آزی محسوب نمی‌شد. پس گروه را ترک کرد و به گروه ديگری بنام Music Machine پيوست. ديگر او هم کار داشت و هم در جهت رسيدن به آرزوهايش گام برمی‌داشت. در همين موقع بود که بهمراه يکی از دوستانش بنام Terrance Butler (که اکنون معروف به Geezer می‌باشد) گروهی به نام Rare Breed تشکيل دادند. آنها در گروه موفق به ضبط اثری نشدند پس اين پروژه هم نيمه کاره ماند. سپس اقدام به چاپ آگهی‌ در روزنامه محلی شهر نمود. متنی که بعنوان آگهی در روزنامه به چاپ رسيد اين بود: آزی - خواننده - به دنبال گروه می‌گردد.
در گوشه‌ای ديگر از شهر دو مرد جوان با نامهای Bill Ward و Tony Iommi گروهی را با نام The Rest تشکيل داده بودند که بعدها به Mythology تغيير يافت. تونی اين آگهی را در روزنامه ديد و با خود فکر کرد که: "اين نمی‌تونه همون آزی‌ای باشه که وقتی بچه بوديم با من همبازی بود." پس به سمت آدرس اعلامی آزی رفت و مطمئن شد که او همان آزی است. آنها گروهی را بنام Polka Tulk تشکيل دادند. اسم Polka Tulk الهام گرفته شد از قوطی پودر تالکام که آزی آنرا در حمام ديده بود. گروه آرام آرام شروع به استخدام نوازدگان ديگر نمود که سرانجام شامل ۶ عضو گرديد: Ozzy Osbourne، Bill Ward، Geezer، Jimmy Phillips و Clark. آنها سبک Blues/Jazz را برای خود برگزيدند. اما فيلیپس و کلارک اين سبک را نمی‌پسنديدند، پس هردوی آنها از گروه خارج شدند. چندی بعد نام گروه به Earth تبديل يافت.
بعد از تثبيت شدن نام جديد گروه، اتفاق جالبی برای آنها افتاد. از گروه اشتباهاْ دعوت شد تا در يک مهمانی رسمی به اجرای آهنگ با لباس رسمی مردانه بپردازند. مسئولين برگزار کننده اين مهمانی گروهی که آزی در آن عضو بود را با گروه Earth ديگری اشتباه گرفتند و آنها به اشتباه وارد مهمانی شدند. بهرحال برنامه توسط گروه آزی اجرا شد ولی چيزی نبود که نظر دعوت شدگان پولدار را جلب نمايد.

سال ۱۹۶۹

گروه اندک اندک به رسميت شناخته شد و اما نه آنطوريکه انتظار می‌رفت. ديگر آنها به جائی رسيده بودند که می‌توانستند در تورهای کوچک ولی با سود خيلی کم شرکت کنند. در مصاحبه‌ای که اخيراْ با تونی ترتيب داده شده او از آن روزها به بدی ياد می‌کند و می‌گويد آزی در حين تمرين پابرهنه بود، چون واقعاْ قدرت خريدن کفش جديد را نداشت.
يک روز فيلم ترسناکی در تئاتر محلی شهر با نام Black Sabbath اکران شد. Geezer اين فيلم را ديد و با خودش گفت:‌ چرا مردم برای اينکه بترسند پول خوبی می‌دهند؟ او پيش دوستانش برگشت و موضوع را با آنان در ميان گذاشت که تصميم به عوض کردن نام گروه و سمبل خود نمودند. آنها نام Black Sabbath را برای خود برگزيدند و تبديل به يک گروه جديد شدند. گروه شروع به اجرای برنامه در کلوپهای کوچک نمود تا از اين کار سود اندکی نصيبشان گردد. در همين اثنا Jim Simpson بعنوان مدير وارد گروه شد و رهبری گروه را بعهده گرفت. جيم با همکاری گروه اقدام به ضبط دموئی شامل ۵ آهنگ نمود و نام آنرا For Jim نهاد. در اين آلبوم آنها فقط در سبک Jazz کار کردند. دو آهنگ از اين آلبوم به نامهای The Rebel و A Song For Jim از شهرت بيشتری نسبت به آهنگهای ديگر برخوردار شدند و مورد توجه منتقدان قرار گرفت. در همين راستا آنها بعداْ اقدام به انتشار ويدئويی با نام The Black Sabbath Story, Vol 1 نمودند. حالا ديگر در کلوپهای بيشتری به اجرا می‌پرداختند اما موسيقی آنها همچنان مورد پسند حاضرين قرار نمی‌گرفت. حتی تماشاچيان با هم درباره اينکه موسيقی آنها جذابيتی ندارد صحبت می‌کردند.
يک شب آزی تصميم گرفت که از صورت تا انگشت پاهايش را برای اينکه جلب توجه کند به رنگ بنفش درآورد! او اين کار را انجام داد. واقعاْ مسخره بود ولی کارساز واقع نشد. يکی از مشکلاتی که آنها اين بود که صداها در آهنگ خيلی کم بود و شنونده با زحمت متوجه صداها می‌شد و آنها را از هم تشخيص می‌داد و بطور کلی تفکيک صداها از هم کار دشواری بود. پس اقدام به زياد کردن صداها و بالا بردن ولوم نمودند که تا حد زيادی مستمرثمر واقع شد.

سال ۱۹۷۰

جمعه، ۱۳ فوريه بود که اولين آلبوم رسمی گروه با نام Black Sabbath منتشر شد. ضبط اين آلبوم تنها ۸ ساعت به طول انجاميد و ۱۲۰۰ دلار صرف توليد آن گرديد. آزبورن سر از پا نمی‌شناخت و شادمان از انتشار اين آلبوم نسخه‌ای از آن را برای پدرش برد تا به پدرش بگويد: "نگاه کن بابا، اين منم." ولی پدرش توجهی به آن نکرد! شرکتی که ضبط اين آلبوم را بعهده داشت برای آنها نقشه‌ای کشيد. آنها تصميم گرفتند که در ميان لوگوی آلبوم شعری را قرار دهند. گروه هيچ مخالفتی برای کاری که آنها می‌خواستند آنجام دهند، نداشتند و آن شعر اين بود: هنوز باران می‌آيد. نقاب تاريکی، ريشه‌های درخت را می‌پوشاند که باعث آن، بی‌حرمتی‌هاييست که قبلاْ ديده نشده است.
با انتشار اولين آلبوم، توليد کارهای تصويری توسط گروه بالا گرفت. آنها در تصاوير به نمايش عجوزه‌ها و شياطين پرداختند که بسرعت علاقمندان به خودش را مجذوب نمود. يک شب از گروه درخواست شد تا در يک عروسی شيطانی به اجرا بپردازند. گروه از شرکت در آن مجلس امتناع نمود و آن عجوزه‌ها تصميم به طلسم نمودن آنها گرفتند و همه اعضاء تحت تاثير آن قرار گرفتند. پدر آزی پس از شنيدن اين موضوع از پسرش شروع به ساخت صليبی از جنس آلومينيوم برای هر چهار نفر اعضای گروه نمود که روح‌های شياطين را از آنها دور سازد. Bill Ward می‌گويد: توماس (پدر آزی) تنها کسی بود که می‌توانست صليبهای اصلی و بکری بسازد. آزی هم اکنون ۱۴ صليب از همان جنس را در کلکسيون خود نگهداری می‌کند.
گروه در ماه اکتبر دومين آلبوم خود را با نام Paranoid عرضه نمود. اين آلبوم طی چهار روز ضبط شد. آنها نام اين آلبوم را War Pigs گذاشته بودند اما در آخرين لحظات نام آن به Paranoid بوسيله شرکت Vietnam War که ضبط اين آلبوم را بعهده گرفته بود، تغيير يافت. آهنگ برجسته Paranoid در آخرين دقايقی آنها در استوديو حضور داشتند ضبط شد. آلبوم تبديل به شماره يک شد و آنها يکباره به موفقيت رسيدند. بعد از کسب اين موفقيت آنها رسماْ اجازه دادند که جيم مديريت آنها بطور جدی عهده‌دار شود. جيم هم متعاقباْ از نظر تجاری برای گروه مفيد واقع شد. در دسامبر، اولين آلبوم آنها (Black Sabbath) تازه به امريکا بوسيله شرکت Warner Brothers راه يافت.
آنها اندک اندک پس از طی راههای دشوار برای تشکيل گروه و آهنگسازی متفاوت به رسميت شناخته شدند و عده‌ کثيری بعنوان طرفدار، آنها را مورد علاقه خود ناميدند.

بله، آنها ديگر Black Sabbath بودند.



سال ۱۹۷۱

آزی آزبورن در سال ۱۹۷۱ با خانمی با نام Thelma Mayfair ازدواج کرد. تلما از ازدواج ناموفق قبلی خود پسری ۵ ساله بنام Elliot Kingsley داشت. آزی تصميم گرفت تا اليوت را به فرزندی قبول کند. در ماه مارس آلبوم Paranoid شماره ۱۲ جدول موسيقی امريکا شد و توانست به فروشی بالغ بر ۵ ميليون نسخه دست پيدا کند. در اواخر سال ۷۱ آلبوم Master of Reality منتشر شد. اين آلبوم شامل چند آهنگ بود که دين و مذهب را با ديد خوب و راهی مثبت معرفی می‌نمود، اما مطبوعات آن زمان، کار آنان را تاييد نکرد! در ماه سپتامبر بود که آلبوم در جدول موسيقی انگلستان به شماره ۵ و در امريکا به شماره ۸ دست يافت.

سالهای ۱۹۷۲ و ۱۹۷۳

Black Sabbath چهارمين آلبوم خود را با نام Volume 4 عرضه نمود. نامی که آنها برای اين آلبوم انتخاب کرده بودند Snowblind بود، اما کمپانی ضبط آلبوم يکبار ديگر به آنها گفت: نه! آنها ناگزير نام آلبوم را تغيير دادند. اين آلبوم در جدول موسيقی انگستان به رتبه ۸ و ۱۳ امريکا بسنده نمود. اولين فرزند آزی در سال ۷۳ بدنيا آمد که دختری زيبا بود. آنها نامش را Jessica نهادند.

سال ۱۹۷۴

آلبوم Sabbath Bloody Sabbath منتشر شد. اين آلبوم شامل آهنگهايی بود که آزی برای آنها هم شعر و هم موسيقی ساخته بود. Geezer در اين آلبوم ٪۹۵ اشعار را نوشت و آزی تمام آهنگها را خواند. در ماه فوريه آنها در جدول موسيقی انگلستان به درجه چهارمی صعود کردند و در امريکا به درجه يازدهمی بسنده نمودند. ظرف سال مورد بحث آنها حدود يک ميليون نسخه از اين آلبوم را به فروش رسانيدند.

سال ۱۹۷۵

يکبار ديگر مدير گروه آنها را ترک گفت. آنها خيلی سعی کردند تا بدون مدير کار خود را پيش ببرند. گروه Black Sabbath ديگر مديری نداشت! آلبوم Sabotage توليد شد. اين آلبوم شامل آهنگی به نام The Writ بود که بيانگر احساسات آنان بر عليه مدير قبليشان می‌بود. آلبوم مذکور در جدول موسيقی انگلستان شماره ۷ و در جدول موسيقی امريکا شماره ۲۸ را از آن خود نمود. در همين سال اولين پسر آزی بدنيا آمد. او نامش را Louis Jon گذاشت.

سال ۱۹۷۶

با تمام مشکلاتی که مدير سابق برای آنها و اجرای برنامه‌های آنها بوجود آورد، آزی تصميم گرفت تا چند روزی را به مرخصی برود. او در خانه ماند تا بتواند ذهن خود را متمرکز آينده سازد و گروه را از بحران خارج سازد. در ماه آوريل بهترين‌های خودشان را تحت آلبومی با نام We Sold Our Souls for Rock and Roll منتشر ساختند که در جدول موسيقی انگلستان رتبه ۳۵ و در جدول موسيقی امريکا رتبه ۴۸ را کسب کردند. واقعاْ ضعف در آنها موج می‌زد تا اينکه تصميم به استخدام مدير جديدی گرفتند چون آنها حقيقتاْ قادر به اداره امورات گروه نبودند. آن مدير کسی نبود جز Don Arden. اين راهی بود تا آزی آزبورن با Sharon Arden (که اکنون او را با نام Sharon Osbourne می‌شناسيم) آشنا شود. دان پدر شارون می‌باشد. در اواخر سال ۷۶ آلبوم Technical Ecstasy عرضه شد که در جدول موسيقی انگلستان رتبه ۱۳ و در امريکا به رتبه ۵۱ بسنده نمود.

سال ۱۹۷۷

آزی سال ناموفقی را در طول زندگيش پشت‌سر گذاشت. او ديگر از دست کارهای تونی که احساس می‌کرد با يکديگر هماهنگ نيستند به ستوه آمد. در اين سال نيز پدرش را از دست داد که باعث تشديد ناراحتيهايش شد و اينگونه بود که دچار شکستهای عاطفی گرديد. به همين دليل به استعمال بی‌رويه الکل روی آورد. به نظر می‌رسيد که او ديگر در گروه کارائی ندارد و پيرو آن نمی‌توانست از دست دادن پدرش را قبول کند و واقعاْ تحمل اين اتفاق را نداشت پس اعلام کرد که از گروه خارج خواهد شد.

سال ۱۹۷۸

بعد از تصميم آزی مبنی بر خارج شدنش از گروه، اعضا اقدام به بکارگيری خواننده‌ای جديد با نام Dave Walker نمودند. او با صدای جالبش شيوه جديدی را وارد گروه کرده بود و کارش نسبتاْ رضايت‌بخش بود. آزی آزبورن اعتماد به نفس خود را بدست آورد و دوباره روی پاهای خود ايستاد و مجدداْ به گروه ملحق شد. تمام برنامه‌ريزی‌ها برای توليد يک آلبوم جديد ديگر شده بود اما توسط واکر نابود شد چون آزی نمی‌خواست با وجود وی بازهم بخواند. به‌هر‌حال او متقاعد شد تا در گروه همکاری نمايد و در نهايت آلبوم بعديشان با حضور آزی و با نام Never Say Die منتشر شد. آزی آهنگی را با نام Junior's Eyes ساخت و آنرا تقديم به پدر مرحومش نمود که همانند خداحافظی با از دست رفته‌اش بود. آزی بر حسب عادت الکل مصرف می‌نمود، ‌ديگر در اين روزها به مواد مخدر هم پناه آورده بود. مصرف بيش از اندازه الکل و مواد مخدر منجر به اخراج وی از Black Sabbath گرديد. در همين موقع بود که Ronnie James Dio جايگزين او گشت. آزی از اين دوران به بدی ياد می‌کند.

سال ۱۹۷۹

آزبورن حدود ۶ ماه بعد از جدائی از گروه را در هتل گذراند ولی آنجا هم مصرف الکل و مواد مخدر را متوقف ننمود تا اينکه بالاخره شارون آردن (دختر دان آردن) نتوانست وضعيت نامناسب آزی را تحمل کند و به کمک او شتافت. شارون توانست او را دوباره به دنيای موسيقی باز گرداند. ديگر آزی قادر بود تا بروی پاهای خود بايستد.

سال ۱۹۸۰

Don Arden دان آردن اصرار داشت که با کمک آزی گروه جديدی را تاسيس نمايد و بالاخره اين کار عملی شد. آنها نام گروه را Law نهادند و بعداْ نامش را به Blizzard of Ozz تغيير دادند. اعضای اين گروه به غير از آزی عبارتند از: Randy Rhoads، Bob Daisly و Lee Kerslake. آزی هفته‌ها برای انعقاد قرارداد با کمپانی CBS تلاش نمود تا بالاخره قرارداد ۶۵۰۰۰ دلاری برای اولين آلبومش بسته شد. شرکت CBS زياد علاقمند به همکاری با آزی نبود چون اعتقاد داشتند که هنرمندان بهتری در ليست انتخابی وجود دارند. آزی درخواست گفتگو با سران اين شرکت را نمود. شارون دوست داشت تا حضور آزی در جلسه شگفت‌انگيز جلوه کند پس پيشنهاد داد قبل از ورود آزی به جلسه ۳ غوی سفيد را در فضای اتاق رها کنند که مورد قبول واقع شد. آزی طبق معمول کمی بيش از حد الکل استفاده کرده بود و وقتی خود را در ميان روسای شرکت ديد يکی از غوها را گرفت و بروی پاهای دختری نشست و با بی‌رحمی تمام سر حيوان را از تنش جدا نمود. اجازه دهيد گفته شود که همه حضار واقعاْ‌ شکه شده بودند. در روی صحنه کارهايی انجام می‌داد که کسی انتظار ديدن آنرا نداشت. وقتيکه شارون اين صحنه‌ها را می‌ديد آنقدر خنديد که شلوار خود را خيس کرد! براساس گفته خود شارون "اون خيسی فقط يه کم بود." آزی را بسرعت از جلسه خارج نمودند و در بين راه بسمت بيرون سر دومين غو را هم از بدنش جدا نمود. مطبوعات از کارها و حرکات آزی به خشم آمدند و او را ديوانه لقب دادند. جامعه امريکا بزودی اجراهايش را در تمام ايالاتش تحريم نمود. حالا تصور کنيد که همه اين اتفاقات قبل از اينکه اولين آلبوم انفرادی آزبورن به بازار عرضه شود، اتفاق افتد. حتی آزی از برگشتن به ساختمان CBS هم محروم شده بود ولی آنها تصميم گرفتند تا آلبوم آزی را توليد کنند. آلبوم، Blizzard of Ozz نام گرفت و شماره ۷ انگلستان و ۲۱ امريکا گرديد. اين آلبوم مفتخر به گرفتن ۴ جايزه مختلف و حتی پلاتينيوم هم شد.

سال ۱۹۷۱

آزی آزبورن در سال ۱۹۷۱ با خانمی با نام Thelma Mayfair ازدواج کرد. تلما از ازدواج ناموفق قبلی خود پسری ۵ ساله بنام Elliot Kingsley داشت. آزی تصميم گرفت تا اليوت را به فرزندی قبول کند. در ماه مارس آلبوم Paranoid شماره ۱۲ جدول موسيقی امريکا شد و توانست به فروشی بالغ بر ۵ ميليون نسخه دست پيدا کند. در اواخر سال ۷۱ آلبوم Master of Reality منتشر شد. اين آلبوم شامل چند آهنگ بود که دين و مذهب را با ديد خوب و راهی مثبت معرفی می‌نمود، اما مطبوعات آن زمان، کار آنان را تاييد نکرد! در ماه سپتامبر بود که آلبوم در جدول موسيقی انگلستان به شماره ۵ و در امريکا به شماره ۸ دست يافت.

سالهای ۱۹۷۲ و ۱۹۷۳

Black Sabbath چهارمين آلبوم خود را با نام Volume 4 عرضه نمود. نامی که آنها برای اين آلبوم انتخاب کرده بودند Snowblind بود، اما کمپانی ضبط آلبوم يکبار ديگر به آنها گفت: نه! آنها ناگزير نام آلبوم را تغيير دادند. اين آلبوم در جدول موسيقی انگستان به رتبه ۸ و ۱۳ امريکا بسنده نمود. اولين فرزند آزی در سال ۷۳ بدنيا آمد که دختری زيبا بود. آنها نامش را Jessica نهادند.

سال ۱۹۷۴

آلبوم Sabbath Bloody Sabbath منتشر شد. اين آلبوم شامل آهنگهايی بود که آزی برای آنها هم شعر و هم موسيقی ساخته بود. Geezer در اين آلبوم ٪۹۵ اشعار را نوشت و آزی تمام آهنگها را خواند. در ماه فوريه آنها در جدول موسيقی انگلستان به درجه چهارمی صعود کردند و در امريکا به درجه يازدهمی بسنده نمودند. ظرف سال مورد بحث آنها حدود يک ميليون نسخه از اين آلبوم را به فروش رسانيدند.

سال ۱۹۷۵

يکبار ديگر مدير گروه آنها را ترک گفت. آنها خيلی سعی کردند تا بدون مدير کار خود را پيش ببرند. گروه Black Sabbath ديگر مديری نداشت! آلبوم Sabotage توليد شد. اين آلبوم شامل آهنگی به نام The Writ بود که بيانگر احساسات آنان بر عليه مدير قبليشان می‌بود. آلبوم مذکور در جدول موسيقی انگلستان شماره ۷ و در جدول موسيقی امريکا شماره ۲۸ را از آن خود نمود. در همين سال اولين پسر آزی بدنيا آمد. او نامش را Louis Jon گذاشت.

سال ۱۹۷۶

با تمام مشکلاتی که مدير سابق برای آنها و اجرای برنامه‌های آنها بوجود آورد، آزی تصميم گرفت تا چند روزی را به مرخصی برود. او در خانه ماند تا بتواند ذهن خود را متمرکز آينده سازد و گروه را از بحران خارج سازد. در ماه آوريل بهترين‌های خودشان را تحت آلبومی با نام We Sold Our Souls for Rock and Roll منتشر ساختند که در جدول موسيقی انگلستان رتبه ۳۵ و در جدول موسيقی امريکا رتبه ۴۸ را کسب کردند. واقعاْ ضعف در آنها موج می‌زد تا اينکه تصميم به استخدام مدير جديدی گرفتند چون آنها حقيقتاْ قادر به اداره امورات گروه نبودند. آن مدير کسی نبود جز Don Arden. اين راهی بود تا آزی آزبورن با Sharon Arden (که اکنون او را با نام Sharon Osbourne می‌شناسيم) آشنا شود. دان پدر شارون می‌باشد. در اواخر سال ۷۶ آلبوم Technical Ecstasy عرضه شد که در جدول موسيقی انگلستان رتبه ۱۳ و در امريکا به رتبه ۵۱ بسنده نمود.

سال ۱۹۷۷

آزی سال ناموفقی را در طول زندگيش پشت‌سر گذاشت. او ديگر از دست کارهای تونی که احساس می‌کرد با يکديگر هماهنگ نيستند به ستوه آمد. در اين سال نيز پدرش را از دست داد که باعث تشديد ناراحتيهايش شد و اينگونه بود که دچار شکستهای عاطفی گرديد. به همين دليل به استعمال بی‌رويه الکل روی آورد. به نظر می‌رسيد که او ديگر در گروه کارائی ندارد و پيرو آن نمی‌توانست از دست دادن پدرش را قبول کند و واقعاْ تحمل اين اتفاق را نداشت پس اعلام کرد که از گروه خارج خواهد شد.

سال ۱۹۷۸

بعد از تصميم آزی مبنی بر خارج شدنش از گروه، اعضا اقدام به بکارگيری خواننده‌ای جديد با نام Dave Walker نمودند. او با صدای جالبش شيوه جديدی را وارد گروه کرده بود و کارش نسبتاْ رضايت‌بخش بود. آزی آزبورن اعتماد به نفس خود را بدست آورد و دوباره روی پاهای خود ايستاد و مجدداْ به گروه ملحق شد. تمام برنامه‌ريزی‌ها برای توليد يک آلبوم جديد ديگر شده بود اما توسط واکر نابود شد چون آزی نمی‌خواست با وجود وی بازهم بخواند. به‌هر‌حال او متقاعد شد تا در گروه همکاری نمايد و در نهايت آلبوم بعديشان با حضور آزی و با نام Never Say Die منتشر شد. آزی آهنگی را با نام Junior's Eyes ساخت و آنرا تقديم به پدر مرحومش نمود که همانند خداحافظی با از دست رفته‌اش بود. آزی بر حسب عادت الکل مصرف می‌نمود، ‌ديگر در اين روزها به مواد مخدر هم پناه آورده بود. مصرف بيش از اندازه الکل و مواد مخدر منجر به اخراج وی از Black Sabbath گرديد. در همين موقع بود که Ronnie James Dio جايگزين او گشت. آزی از اين دوران به بدی ياد می‌کند.

سال ۱۹۷۹

آزبورن حدود ۶ ماه بعد از جدائی از گروه را در هتل گذراند ولی آنجا هم مصرف الکل و مواد مخدر را متوقف ننمود تا اينکه بالاخره شارون آردن (دختر دان آردن) نتوانست وضعيت نامناسب آزی را تحمل کند و به کمک او شتافت. شارون توانست او را دوباره به دنيای موسيقی باز گرداند. ديگر آزی قادر بود تا بروی پاهای خود بايستد.

سال ۱۹۸۰

Don Arden دان آردن اصرار داشت که با کمک آزی گروه جديدی را تاسيس نمايد و بالاخره اين کار عملی شد. آنها نام گروه را Law نهادند و بعداْ نامش را به Blizzard of Ozz تغيير دادند. اعضای اين گروه به غير از آزی عبارتند از: Randy Rhoads، Bob Daisly و Lee Kerslake. آزی هفته‌ها برای انعقاد قرارداد با کمپانی CBS تلاش نمود تا بالاخره قرارداد ۶۵۰۰۰ دلاری برای اولين آلبومش بسته شد. شرکت CBS زياد علاقمند به همکاری با آزی نبود چون اعتقاد داشتند که هنرمندان بهتری در ليست انتخابی وجود دارند. آزی درخواست گفتگو با سران اين شرکت را نمود. شارون دوست داشت تا حضور آزی در جلسه شگفت‌انگيز جلوه کند پس پيشنهاد داد قبل از ورود آزی به جلسه ۳ غوی سفيد را در فضای اتاق رها کنند که مورد قبول واقع شد. آزی طبق معمول کمی بيش از حد الکل استفاده کرده بود و وقتی خود را در ميان روسای شرکت ديد يکی از غوها را گرفت و بروی پاهای دختری نشست و با بی‌رحمی تمام سر حيوان را از تنش جدا نمود. اجازه دهيد گفته شود که همه حضار واقعاْ‌ شکه شده بودند. در روی صحنه کارهايی انجام می‌داد که کسی انتظار ديدن آنرا نداشت. وقتيکه شارون اين صحنه‌ها را می‌ديد آنقدر خنديد که شلوار خود را خيس کرد! براساس گفته خود شارون "اون خيسی فقط يه کم بود." آزی را بسرعت از جلسه خارج نمودند و در بين راه بسمت بيرون سر دومين غو را هم از بدنش جدا نمود. مطبوعات از کارها و حرکات آزی به خشم آمدند و او را ديوانه لقب دادند. جامعه امريکا بزودی اجراهايش را در تمام ايالاتش تحريم نمود. حالا تصور کنيد که همه اين اتفاقات قبل از اينکه اولين آلبوم انفرادی آزبورن به بازار عرضه شود، اتفاق افتد. حتی آزی از برگشتن به ساختمان CBS هم محروم شده بود ولی آنها تصميم گرفتند تا آلبوم آزی را توليد کنند. آلبوم، Blizzard of Ozz نام گرفت و شماره ۷ انگلستان و ۲۱ امريکا گرديد. اين آلبوم مفتخر به گرفتن ۴ جايزه مختلف و حتی پلاتينيوم هم شد.

سال ۱۹۸۱

شروع اين سال با جدائی آزی از همسرش تلما رقم خورد. دومين آلبوم سولوی آزی با نام Diary of a Madman منتشر شد که در جدول موسيقی انگلستان شماره ۱۴ و در جدول موسيقی امريکا شماره ۱۶ را به خود اختصاص داد. چند هفته بعد از انتشار آلبوم مذکور Kerslake و Daisly بدليل مشکلات مالی تصميم به خارج شدن از گروه را گرفتند که سريعاً Tommy Aldridge و Rudy Sarzo جايگزين آنان گرديدند. در آن سالها ديگر کنسرتهای آزی با استقبال خوبی مواجه می‌شد و در پايان هرکدام از اجراها، او يک تکه گوشت را به طرف تماشاچيان پرتاب می‌نمود که اين گوشت‌ها را از پس‌مانده گوشت قصابيها تهيه می‌کرد و بعد تماشاچيان گوشت را به طرف خود آزی پرتاب می‌کردند! آزی در مصاحبه‌ اخيرش به اين نکات اشاره نموده است.

سال ۱۹۸۲

در ۲۰ ژانويه در کنسرتی در Des Moines يکی از تماشاچيان خفاشی را به سمت آزبورن پرتاب نمود که بر اثر برخورد خفاش با يکی از چراغهای صحنه گيج شد و بروی زمين افتاد و بی‌حرکت ماند. آزی در آن لحظه تصور کرد که آن عروسکی پلاستيکی است. (البته اين کار آزی بعلت زياده‌روی در مصرف الکل بود وگرنه هرکسی فرق آن خفاش را از يک عروسک پلاستيکی تشخيص می‌داد!) آزی آن خفاش را برداشت و گردنش را گاز گرفت و فشار داد تا سر خفاش کنده شد. خفاش در آن لحظه در حال جان دادن پرهايش را به هم می‌زد و صحنه وحشتناکی بوجود آمد. آزی تازه آن موقع متوجه شد که اين عروسک نبوده و حيوانی واقعی بوده است. بعد از اتمام کنسرت خود را با دست‌پا‌چگی به بيمارستان رساند چون فکر می‌کرد بيماری هاری گرفته! آزی از اين ماجرا به اين شکل ياد می‌کند: "اين يکی از بدترين رويدادها و تجربه‌های من در طول زندگيم است." در فوريه همان سال برای ديدن Alamo (يک زيارتگاه محلی در شهر تگزاس) به تگزاس رفت. آزی در اتاق هتل بر اثر استفاده بيش از اندازه الکل کنترل خود را از دست داد و تصميم گرفت تا همانند خانمها لباس بپوشد. بعد از اينکه لباسها را پوشيد بيرون رفت و چند تا عکس فوری انداخت. طی مدتی که عکسها در حال ظاهر شدن بودند فکر آزی به کار افتاد. او فکر کرد که بايد از يکنواختی خارج شود و تنوعی ايجاد کند. در همين اثنا اعضای گروه بشکل عجيبی تعويض می‌شدند: Lindsey Bridgewate بعنوان نوازنده کيبور بکار گرفته شد. بسرعت Don Airey جايگزين وی گشت. طولی نيانجاميد تا دوباره Lindsey Bridgewate به گروه برگشت. ۱۹ مارس سال ۱۹۸۲ غمنگيزترين روز زندگی آزی آزبورن محسوب می‌شود. Randy Rhoads بر اثر سانحه دلخراش سقوط هواپيمايش از دنيا رفت. اتفاقی که برای آزی واقعاْ تکان دهنده بود. خلبان هواپيما، قبلاْ راننده اتوبوسی بود که جواز پرواز با هواپيما را داشت. وی تصميم به پرواز گرفت هنگاميکه بعضی از مسافرانش در کف اتوبوس مشغول استراحت بودند. متاسفته Randy جزو مسافرانی نبود که احتياج به استراحت داشته باشد. آزی در اتوبوس به خواب عميقی فرو رفته بود. هواپيما موقع فرود آمدن بروی زمين با اتوبوس اصابت کرد که در آن لحظه مسافرينی که در اتوبوس در حال استراحت بودند با صدای مهيبی از جا برخاستند و بشکل فجيعی هواپيما دچار صدمه شد ولی به کسانيکه داخل اتوبوس بودند لطمه‌ای وارد نشد. خيلی از آنها متحير مانده بودند اما آزی بسرعت به سمت هواپيمای آتش گرفته دويد تا Randy را نجات دهد. او هنوز نفس می‌کشيد. آزی او را از ميان آتش بيرون کشيد ولی متاسفانه در راه رسيدن به بيمارستان و در آمبولانس فوت کرد. مرگ Randy Rhoads اتفاق عظيمی در تاريخ موسيقی محسوب می‌شود چرا که او منبع الهامی برای تعداد زيادی از هنرمندان در زمينه موسيقی محسوب می‌شد.
Troy Stetina تروی استتينا بزرگ مدرس گيتار الکتريک، از او بعنوان اصلی‌ترين استادش ياد می‌کند



سال ۱۹۸۲

در ۴ جولای سال ۱۹۸۲ آزی آزبورن با شارون آردن در جزيره گرمسير Maui ازدواج کرد. Tommy Aldridge آن‌شب ساقدوش آنها بود. آزی دوست نداست تا از گروههای محلی آنجا برای نوازندگی در جشن عروسيش استفاده کند بخاطر همين تمام گروههای محلی‌ای که داوطلب اجرای زنده برای آن‌شب شده بودند را رد کرد و خود به همراه گروهش به اجرای آهنگهای Goodbye to Romance، Paranoid و چند آهنگ از گروه بيتلز بصورت آکوستيک پرداختند. آزی بعد از ازدواج تا حد کمی از دنيای موسيقی و آهنگسازی دور ماند، پس طی تصميمی تلاش کرد تا از اين وضعيت خارج شود و با تمام نيرو آلبومی از اجراهای زنده‌اش تهيه کرد و نام آنرا Speak of the Devil نهاد که البته خارج از امريکا نام Talk of the Devil را بروی آن گذاشت. اين آلبوم يادبودی برای Randy Rhoads بود و هدف آزی از ارائه اين آلبوم زنده نگه داشتن نام رندی بود. آلبوم شماره ۱۴ جدول موسيقی امريکا شد و حتی پلاتينيوم را از آن خود ساخت. اگر به طرح روی جلد اين آلبوم نگاه کرده باشيد حتماْ معطوف اين قضيه می‌شويد که از دهان آزی مربای تمشک در حال بيرون ريختن است (درست مانند بيرون ريختن لخته‌های خون از دهان). چند صد نسخه از اين آلبوم در فروشگاهها کنار گذاشته و مخصوصاْ فروخته نشدند تا آزی برای طرح روی جلد آن فکر ديگری کند و طرح عادی‌تری ارائه دهد. او بخاطر اينکه فروش آلبوم متوقف نشود بر اساس خواسته فروشندگان بسرعت عکس مناسبتری چاپ کرد. اگر شما به نوشته‌های مرموزی که آزی روی جلد آلبوم مذکور نوشته دقت کنيد، متوجه خواهيد شد که او اين آلبوم را مستقيماْ به رندی از دست رفته با اين عنوان هديه کرده است: "با شيطان تماس بگير تا به ترسيمی از قبرستان بپيوندی. حضور متکبرانه و ديوانه‌واری در موسيقی راک. وارد شدن به اعماق کلمات جادوئی‌اش بسياری از مطالب را فاش خواهد کرد. به ياد رندی رز - تبردار. اين مرد طناب نجات من بود. می‌دونی؟‌ رندی واقعاْ نوازنده‌ای برجسته بود که من حقيقتاْ نمی‌توانم کسی را با او مقايسه کنم. رفتن او روزهای زندگی را از من قطع خواهد کرد. رندی آسوده باش و راحت." مدت کوتاهی پس از انتشار اين آلبوم آزی تمام موهايش را همانند يک کله‌پوستی کوتاه کرد. خيلی از هوادارانش فکر می‌کردند که آزی بخاطر حادثه‌ای که با خفاش برايش اتفاق افتاده بود، دچار بيماری هاری شده و دليل ريختن موهايش هم همين است. ولی بر اساس مستنداتی که وجود دارد (گزارش تصويری) او توضيح می‌دهد که چرا موهايش را کوتاه کرده: "من از ژل و روغن‌های زيادی برای موهايم استفاده می‌کردم از طرفی چراغها و نورافکن‌های پرنور استيج تمام شب روی سر من می‌تابيد که باعث آسيب شديد و حساسيت برای من شد پس يک روز تصميم گرفتم تا موهايم را از ته بزنم!"

سال ۱۹۸۳

اعضای گروه تغيير کردند. Gillis به گروه قبلی‌اش Night Ranger بازگشت و آزی Jake E Lee را بجای او بکار گرفت. آلبوم Bark at the Moon عرضه شد. اين آلبوم در جدول موسيقی امريکا شماره ۱۹ و در جدول موسيقی انگلستان رتبه ۲۴ را به خود اختصاص داد. آزبورن در ۲۴ ماه می، ترتيب برپائی فستيوالی را در سن‌برناردينو و کاليفرنيا برای حدود‌ ۳۵۰.۰۰۰ هوادار داد. در اين سال Aldrige گروه را ترک گفت و Carmine Appice روی صندلی درام گروه قرار گرفت. دو ماه بعد او اخراج شد و دوباره Aldridge سرجای خود نشست. در دوم ماه سپتامبر، اولين فرزند آزی از شارون که دختری زيبا بود با نام Aimee Rachel متولد شد. آزبورن شروع به ساخت ويدئويی برای آلبوم Bark at the Moon نمود.

سال ۱۹۸۴

اعضای گروه در اين سال عبارتند از: Don Airey نوازنده کيبورد، Jake E. Lee بعنوان گيتاريست، Bob Daisley نوازنده بيس و Tommy Aldrige بعنوان درامر. در ماه نوامبر، آزی خود را راضی کرد تا به کلينيک Betty Ford برای ترک اعتياد و همچنين الکل برود. در ۲۷ اکتبر همان سال صاحب دختر ديگری بنام Kelly گرديد.

سال ۱۹۸۵

در ۱۵ جولای آزی برای اولين بار بعد از اينکه از گروه Black Sabbath جدا شد، با آنها مساعدت نمود و به اجرای ۳ آهنگ با يکديگر پرداختند. در هشتم نوامبر اولين پسرش Jack، متولد شد.

سال ۱۹۸۶

آلبوم The Ultimate Sin توليد شد. آزی با توجه به عکس روی جلد اين آلبوم بازهم به دردسر افتاد و مورد انتقاد قرار گرفت. عکس روی جلد حاکی از اين بود که ۳ مرد (احتمالاْ مسيح، يوحنی و متی) را در بالای تپه‌ای به صليب کشيده بودند و در زمينه پشت عکس، تصوير دختری عريان ترسيم شده بود. آلبوم شماره ۸ جدول موسقی انگلستان و شماره ۶ جدول موسيقی امريکا گرديد و سرانجام پلاتينيوم را از آن خود ساخت. اعضای گروه در اين سال بازهم دستخوش تغييراتی شدند: Randy Castillo بعنوان درامر، Phil Soussan بعنوان بيسيست و John Sinclair بعنوان کيبورديست. تور The Ultimate Sin تبديل به گرانترين تور آنها شد که در زمين چمن مجتمع ورزشی نيوجرسی برگراز می‌شد. در ۱۳ ژانويه، از آزی آزبورن و شرکت CBS Records توسط پدر پسری بنام Jack McCollum، شکايت شد. کسيکه در حال گوش دادن به آهنگ Suicide Solution خودکشی کرده بود. به آزی گفته شد: پيام‌های تحريک‌آميز در موسيقی او بوده که پسر بيچاره را بسوی اين حرکت وا داشته است. در ۱۹ دسامبر همان سال قاضی ارشد کاليفرنيا، دادگاه تجديدنظر شاکی، برای پرونده خودکشی پسرش را رد کرد. در ۱۸ جولای سال ۱۹۸۸ دادگاه استيناف کاليفرنيا تصميم فسخ دادخواهی را تاييد کرد. در ۶ ماه می، سال ۱۹۹۱ قاضی دادگاه ناحيه در آتلانتا دادخواهی شاکی را در اولين پيشنهاد اصلاحی لغو کرد و درنهايت در اول اکتبر سال ۱۹۹۲ دادگاه عالی حکم را صادر کرد که اولين اصلاحيه آزی را بر عليه دادخواهی در برابر موسيقيش که برای تشويق به خودکشی ارائه بود را حمايت می‌کرد. معنی همه اينا چيه؟! آزی برد؟ معلومه... واقع بين باشين!

سال ۱۹۸۷

ويدئوی The Ultimate منتشر شد. کنسرتی در شهر Kansas برگزار شد که به فروش فراوانی دست پيدا کرد. در ماه مارس آزی فيلم Trick or Treat را توليد کرد که بخشی از فيلم مربوط به واعظ مسيحی ديوانه‌ای بود. بعد از مدتی طولانی آلبوم Randy Rhoads Tribute عرضه گشت. اجرای زنده نمايش مردی با تبر که ديگر مرده است که در جدول موسيقی امريکا به رتبه ۶ و در جدول موسيقی انگلستان به رتبه ۱۳ بسنده نمود و دو جايزه پلاتينيوم را نيز به خود اختصاص داد. آزی Zakk Wylde را بعنوان گيتاريست جديد استخدام نمود. بيس را هم Bob Daisley قبلاْ تصاحب کرده بود. در ۱۷ جولای آزی ترتيب برگزاری تور ۶ هفته‌ای را در انگلستان داد. آهنگ ويژه‌ای که او در اين تور اجرا نمود Jailhouse Rock نام داشت. می‌دونيد اين آهنگ بسيار کميابيه که حتی من هم در کلکسيونم ندارم.

سال ۱۹۸۸

آلبوم No Rest For The Wicked انتشار يافت. اين آلبوم هم از نظر عکس روی جلد به مشکل برخورد. آزی يک تاج پادشاهی بروی سرش نهاده بود و ۳ دختر بشکل صليب‌واری او را گرفته بودند. اين آلبوم شماره ۱۳ جدول موسيقی امريکا و شماره ۲۳ جدول موسيقی انگلستان گرديد.

سال ۱۹۸۹

ويدئوی Wicked که مجموعه‌ای از ۳ ويدئو بود، توليد شد که به جايزه طلائی دست يافت. در چهارم ماه ژوئن کنسرتی در Tower Theatre و در شهر فيلادلفيا برگزار شد که اجازه خريد بليطهای کنسرت را فقط به تبعه‌های امريکائی دادند. آزی آزبورن و Lita Ford دست به توليد اثر مشترکی بنام Close My Eyes Forever زدند که اين آهنگ شماره ۸ جدول آهنگهای تکی (Single) شد. در ۱۲ آگوست همان سال، گروه در فستيوال صلح مسکو در کنار گروههائی همچون Motley Crue، Bon Jovi، The Scorpions و Skid Row که در روسيه برگزار می‌شد، شرکت کرد. يک هفته بعد از اجرا در روسيه، آزی به خانه‌اش بازگشت و در ميان وسايلش به جعبه ودکای روسی برخورد که يک نفر در فستيوال آنرا به او داده بود. او ۴ تا از بطريها را سرکشيد و به نهايت مستی رسيد. در آن موقع کلماتی که دقيقاْ به شارون گفت اين بود: "من تصميم گرفتم که ديگه تو از اينجا بری." و شروع به خفه کردن شارون کرد. شارون دکمه زنگ خطر خانه را به صدا در‌آورد. پليس چندی بعد در آپارتمان آنها بود و آزی مست را دستگير نمودند. آزی صبح روز بعد در زندان از خواب بيدار شد. از زندانبان پرسيد که مرا برای چه به اينجا آورده‌ايد؟ زندانبان به او گفت: که تو دستگير شده‌ای برای مبادرت به قتل همسرت. وی گفت شوخی می‌کنی؟! من که چيزی يادم نمی‌ياد! بالاخره با رای دادگاه آزی آزبورن ۳ ماه دور از خانواده‌اش زندگی کرد.

سال ۱۹۹۰

Geezer Butler بسوی آزی بازگشت برای نوازندگی بيس و ضبط آلبوم Just Say Ozzy. آلبومی شامل ۶ آهنگ که برای مدتی هواداران را راضی نگه دارد. همچنين در اين سال آهنگ Ten Commandments (که در حال حاضر پيدا کردنش عيرممکن است) توسط آزی وايراش شد.

سال ۱۹۹۱

آلبوم No More Tears در ۱۷ سپتامبر عرضه شد که در جدول موسيقی انگلستان به شماره ۳۲ و در جدول موسيقی امريکا به شماره ۷ دست يافت و ۳ بار مفتخر به دريافت جايزه پلاتينيوم گرديد. آزی از Lemmy که از اعضای گروه Motorhead می‌باشد در نوشتن اين آلبوم کمک گرفته بود. اولين نامی که آنها برای اين آلبوم انتخاب کرده بودند Say Hello to Heaven بود. Geezer گروه آزی را دوباره ترک کرد و سريعاْ Mike Inez جايگزين او گرديد. آزی حتی يک جايزه گرمی برای موسيقی I Don't Want to Change the World دريافت کرد. در ۲۴ سپتامبر ويدئوی خانگی Don't Blame Me ساخته شد که شامل مصاحبه‌هايی در رابطه با کل زندگی شخصی آزی بود که بخاطر آن به وضغيتی طلائی دست يافت.

۲۰۰۶



او کم کم با در اختیار گرفتن تروجیلو(او الان در گروه متالیکا است)و با حضور زاگ وایلد به کار خود ادامه داد و لی در سال ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ بدون این ۲ آلبوم هایی زیبا از کارهای قدیم جان لنون داد تا به شهرت او اضافه شود.