محمد رضا لطفي

عنوان: محمد رضا لطفي الثلاثاء مارس 11, 2008 4:08 pm

محمد رضا لطفی یکی از بزرگترین استادان معاصر تار و سه تار است. او از سرشناسان موسیقی است که در اوایل دهه 50 در موسیقی رسمی (کلاسیک) ایران تحولی پدید آورده اند. راه کارهای در آمیختن این موسیقی با عناصر موسیقی بومی و عرفانی روح تازه ایی به سنتی بس کهن دمید است. خلاقیت اصیل و کیفیت پر احساس و عمیق در نوازندگی وی را پدر زیبا شناسی جدید در موسیقی ایرانی کرده است. لطفی علاوه بر نوازندگی، یکی از آهنگسازان سر آمد و ارائه کننده موسیقی رسمی با ساختاری نو است.
محمد رضا لطفی در سال 1325 در گرگان متولد شد. در اوایل دهه 1340 موسیقی و نوازندگی تار را نزد اساتیدی همچون علی اکبر شهنازی و نور علی برومند آموخت و هم زمان با تحصیل در هنرستان، مکتب وزیری را زیر نظر حبیب الله صالحی دنبال کرد و سه تار نوازی را در نرد استاد سعید هرمزی فرا گرفت که این کلاس ها در حال هوای درونی او تاثیر به سزایی داشت.
لطفی مدت 10 سال نیز از محضر استاد برجسته موسیقی و آواز ایرانی "استاد عبدالله دوامی" سود جست.
وی دوره عالی موسیقی را در دانشکده های هنرهای زیبای تهران گذراند. در سال تحصیلی 1352، 1353 با رساله "موسیقی آوازی ایران-مکتب اصفهان و تبریز" زیر نظر محمد تقی مسعودیه، موفق به اخذ لیسانس از دانشگاه هنرهای زیبای تهران شد و در همانجا شروع به تدریس کرد و به عضویت هیئت علمی در آمد و به مدت دو سال سرپرستی دانشکده هنرهای زیبا در سالهای 1357 تا 1359 را عهده دار شد.
این هنرمند موسیقی یک سال در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی، دو سال در مرکز گرد آوری و شناخت موسیقی بومی، سه سال در کانون پرورش کودکان و چهار سال در رادیو ایران فعالیت داشت. از سال 1352 تا 1357 جزء محققان و پژوهشگران رادیو تلویزیون همراه با سایر هنرمندان به گرد آوری و شناخت موسیقی بومی ایران پرداخت و در همان ایام با همکاری هوشنگ ابتهاج (سایه) و برخی از هنرمندان، گروه موسیقی "شیدا" را تاسیس نمود که به اتفاق گروه مذکور و خوانندگی محمد رضا شجریان، شهرام ناظری و... به اجرای کنسرت و ارائه کاست پرداخت.
محمد رضا لطفی از سال 1357 تا 1363 با جریانات انقلابی همکاری و همراهی نمود و به اتفاق هنرمندان موسیقی سنتی به ساخت و انشار سرودها و آهنگهای میهنی و انقلابی پرداخت و در همین سالها کانون فرهنگی، هنری چاووش و هنرستان آزاد چاووش را دایر نمود.
محمد رضا لطفی تا سال 1364 در ایران بود و به ساخت و تدوین آهنگهای هماسی و انقلابی پرداخت، به گونه ایی که امروز پس از گذشت سالها آثار شناخته شده این هنرمند برجسته از بهترین ماندگارترین آثار موسیقی حماسی و ملی کشورمان محسوب میشود.
وی در جایگاه معلم و استاد پژوهشگر و محقق شاگردانی را در داخل و خارج از کشور تعلیم داده که هر یک به نوبه خود از برجستگان این عرصه به شمار می آیند. لطفی پس از سفرهای متعددی که برای اجرای کنسرت به ایتالیا و فرانسه و آلمان کرد در سال 1365 ساکن آمریکا شد. و شناساندن موسیقی اصیل ایرانی به دنیای غرب، مرکز فرهنگی هنری "آوای شیدا" را در نقاط مختلف از جمله پاریس، زوریخ و ژنو بازگشایی کرد که اینک مرکز این موسسه در تهران است. این موسسه عهده دار نشر آثار و هماهنگی کنسرت های وی است.
محمد رضا لطفی چند سال پیش به ایران بازگشت و اعلام کرد که برای همیشه در خاک وطن می ماند. این هنرمند در بدو ورود به ایران به راه اندازی مجدد مکتب خانه میرزا عبدالله و موسسه آوای شیدا پرداخت و در زمینه های آموزش، تحقیق و اجراء، تاسیس گروه موسیقی "همنوازان شیدا"، نگارش کتاب و انتشار آثار موسیقی فعلیت مستمری را آغاز کرده است.
وی در حال حاضر در آموزشگاه موسیقی "مکتب خانه میرزا عبدالله" به تدریس اشتغال دارد. از مجموعه آثار منتشر شده استاد لطفی می توان به:
عشق داند، سپیده، به یاد عارف، جان جان، به یاد طاهر زاده، چهره به چهره، راست پنجگاه، به یاد درویش خان، گروه همنوازان شیدا، چشمه نوش، قافله سالار، گریه بید، همیشه در میان، خموشانه، بال در بال، معمای هستی، چهار گاه، پرواز عشق، رمز عشق، تنها یک خاطره و 9 شماره کتاب سال شیدا اشاره کرد.

واقعا ممنونم ازتون دوسته عزيز.....
اقاي لطفي به نطره من بزرگترين استاد تار و سه تار هستند و بنده هم افتخار داشتم كه ايشون رو از نزديك ملاقات كنم واقعا انسان وارسته و بزرگي هستند.....

مر30 از مطلبتون