ورزش هاي رزمي

سلام
خب در اين تايپيك درباره ي ورزش هاي رزمي ميخوايم صحبت و تبادله نظر كنيم (از اون جايي كه ميدونم خيلي از پسرها و دخترها از اين ورزش ها خوششون مياد)
واسه اولين بحث هم از كاراته شروع ميكنم كه خيلي مجبوبه

گفته می‌‌شود کاراته دارای قدمتی پنج هزار ساله است و يکی از استادان اوليه و مبتکران اين فن بوديدهاراما است که حدود 525 سال قبل از ميلاد مسيح مي زيسته است. وی که از پيشوايان مذهبی بودایی بود، به تنهايی از هند به راه افتاد و پس از راهپيمايی چند هزار کيلومتری خود و با پشت سر گذاشتن موانع طبيعی بسيار مشکل موجود در آن زمان به چين رسيد و در ايالت هون نان و معبد شائولين اقامت گزيد. تعاليم بوديدهاراما شامل تمرينات شديد انضباطی و رعایت پرهيزکاری بود. وی 9 سال رنج و رياضت همراه با تفکر و برای اين که شاگردانش نيز بتوانند در مقابل ساعت‌های طولانی تفکر و انديشه تاب مقاومت بياورند و نيز با زورگويانی که تعاليم مذهبی و مردان دين را سد راه خود می‌‌ديدند به مبارزه و مقابله برخيزند 18 حرکت تمرينی را ابداع نمود که در حقيقت زير بنای حرکات کاراته امروزی است.

کاراته امروزی شکل تکامل يافته ای از کمپوی چينی (بوکس چينی) می باشد که در ابتدا اوکیناواته نامیده ميشد. از هنگامی که حکومت‌های استبدادی در چين سلسله کينک 1644-1911 و سلسله ساتسوما در اوکیناوا به منظور جلو گيری از ورزيده شدن مخالفان و نيز تحت کنترل در آوردن مردم قانون منع استفاده از شمشير را به مورد اجرا گذاشتند و به جمع آوری سلاح‌های رزمی اقدام نمودند مردم به سوی آموزش هنر مبارزه با دست خالی روی آوردند که همين امر باعث شکوفايی هرچه بيشتر کاراته شد.

در سال 1921 يکی از بزرگ‌ترين استادان کاراته جزیره اوکیناوا گيچين فونا کوشی 1868-1957 توانست با قدرت و ظرافت تمام کاراته را به ژاپن معرفی نمايد و برخی ديگر از هنر جويان که تحت تعليم بزرگ‌ترين استادان اوکيناوا قرار گرفته بودند، تکنيک‌های سنتی را با يکديگر ترکيب نموده و سبک‌های متعددی از کاراته را به وجود آوردند.

در حال حاضر، سبکهای مختلف کاراته، بالغ بر صدها سبک می‌شود که در واقع، بازگشت همه آنها به چهار سبک اصلی و مادر از سبک‌های اصلی و کنترلی و يک سبک نيمه کنترلی می‌‌باشد.

خوشحال ميشم اگه بقيه هم كه اطلاعاتي دارن بزارن اين جا و بيشتر درباره اين ورزش ها بدونيم

تکواندو یک هنر رزمی کره ای و یکی از ورزشهای المپیکی است. این رشته دارای بیشترین تعداد ورزشکار درمیان هنرهای رزمی در سراسر دنیا ست.

فنون تکواندو از ورزشهای سنتی تاریخ کره استخراج و پس از جنگ جهانی دوم با تلاش مستمر اساتید هنرهای رزمی کره جنوبی در قالب یک ورزش رزمی مدرن به دنیای هنرهای رزمی عرضه شده است.
اگرچه این ورزش تأثیراتی از کاراته پذیرفته و شباهتهایی نیز با برخی سبک های جنوبی کونگ فو در آن به چشم می خورد، اما استیل خاص این رشته دفاعی که متکی بر ضربات پا با حداکثر قدرت است و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دور کردن مهاجم تاکید دارد، آن را از تمام سبک های رزمی موجود متمایز می کند.

قدمت این رشته به گواهی دیوارنگاره ها و نقاشی های به جا مانده در مقبره های «کاگجوچونگ» و «مویونگ چانگ» در کره شمالی (منچوری غربی) به 20 قرن پیش می رسد.- دریکی از این تصاویر مردی در حال اجرای یک فن دفاع با دست ترسیم شده که کاملا مشابه ضربه اول گول ماگی (دفاع بالا) در تکواندو است.- همین موجب شده تا تکواندو تاریخی کهن تر از سایر ورزشهای مرسوم در شرق آسیا مانند کاراته و کونگ فو داشته باشد.

شواهد قابل اعتمادی وجود دارد که شکل امروزین تکواندو از رشته های رزمی «سوباک» و «تکوان» که در دوران حکومت سلسله گوجوریو (37 ق.م تا 668 م) در شمال کره تمرین می شده، اقتباس شده است. در این دوران اهمیت زیادی به توانائیهای جنگی داده می شد و مسابقات منظمی برگزار می شد، شامل؛ رقص با شمشیر، تیراندازی، نبرد تن به تن، مبارزه ای که در آن دو نفر با شکستن یخ روی دریاچه وارد آب سرد شده وبه مبارزه می پرداختند.

در دوران پادشاهی سیلا (57 م تا 935 م) که بر بخش های جنوبی شبه جزیره کره حکم می راند نیز توجه خاصی معطوف هنرهای رزمی بود. در این حکومت سازمانی نظامی، آموزشی،اجتماعی به نام «هوارانگ دو» وجود داشت، آموزش انواع هنرهای رزمی به ویژه سوباک نیز از جمله فعالیت های این سازمان بود.

اگرچه در این دوران هوارانگ دو فنون گلاویزی و ضربات دست فراوانی را وارد سوباک کرد، اما پس از آن میل چندانی به تمرین این نوع فنون در کره وجود نداشت و این رشته به شکل اولیه آن که بر مبنای ضربه زدن و جلوگیری از نزدیک شدن دشمن استوار بود، ادامه یافت. تکنیک های گلاویزی سوباک که «یوسول» نامیده می شد، بعدها با ورود به ژاپن پایه گذار ورزش «جودو» شد.

تمرین هنرهای رزمی در زمان امپراتوری قدرتمند «کوریو» (935 تا 1392) نیز رواج زیادی داشت، در جشن های سالانه گوناگونی که در این سلسله بر گزار می شد، علاوه بر ورزشهای رزمی به مسابقات کشتی و چوگان نیز بهای زیادی داده می شد.

روی کار آمدن سلسله یی (1392 تا1910) که مبتنی بر تفکرات ایدئالیستی، رواج بودیسم و زدودن افکار کنفوسیوس از این کشور بود، کاهش نقش نظامیان در حکومت را نیز در پی داشت. این وضعیت اگرچه از رونق هنرهای رزمی کاست، اما تکامل این فنون تا هنگام اشغال کره توسط ژاپن در 1910 ادامه داشت.

پس از پایان جنگ و آزادی کره ورزشهای رزمی سنتی این کشور تا حد زیادی با رشته های ژاپنی همانند کاراته، کندو و جودو آمیخته شده بود، در عین حال بسیاری از رزمی کاران کره هم با آموختن هنرهای رزمی چینی آن ها را وارد کره کرده بودند. در آن زمان بیشتر اصطلاح های «تانگ سو دو» و «کونگ سو دو» برای نام گذاری ورزشی که بعدها به تکواندو معروف شد، به کار می رفت.

اولین بار به صورت رسمی در اواسط دهه 1950 گروهی از نظامیان کره‌ای با هم تصمیم گرفتند این ورزش را که آمیزه‌ای از حرکات آزاد دست و ضربات پا است سازماندهی کنند که پس از آن به تکواندو معروف شد که به سرعت در طول 30 سال اخیر به یکی از موثرترین و کاربردی‌ترین شیوه‌های دفاع شخصی بدون استفاده از سلاح سرد و گرم تبدیل شد، و امروزه بسیاری از ما به راحتی آن را در طی دوره‌های کوتاه مدت آموزشی فرامی گیریم.
این ورزش در ایران، امریکا و اروپا نیز هواداران خود را دارد و در میان امریکاییها و بویژه سیاهپوستان بسیار طرفدار دارد و مانند سایر رشته‌های ورزشی در کوتاهترین زمان ممکن جای خود را درمیان آنها پیدا کرده است.

منبع:جئوراک کیم، تکواندو، ترجمه: قادر شاسب، تبریز، انتشارات تلاش، 1381

اينم سايت رسمي فداراسيون تكواندو ايران هستش

http://www.taekwondoiranfed.com/

تاريخچه جودو

منشا جودو از هنر رزمی جوجیتسو می باشد . لغت جوجیتسو در قرن 16 میلادی در ژاپن به وجود آمد . این کلمه به همه هنرهای رزمی که با دست خالی انجام می گرفت اطلاق می شد . جودو قبل از آنکه در المپیک سال 1964 به عنوان یک رشته ورزشی پذیرفته شود سیستمی از دفاع شخصی بود که توسط جیگوروکانو بنیانگذاری شده بود .
جودو ریشه در هنرهای رزمی سامورایی دارد که با دست خالی مبارزه می کردند و بر اساس دست به یقه شدن می باشد .
در ژاپن اسم های زیادی برای هنرهای رزمی که بدون وسیله و با دست خالی انجام می گیرد وجود دارد . از میان آنها می توان به توریتی ، واتسو ، یاوارا ، گوگوسوگو ، تایوتسو و کمپو اشاره کرد .
در سال 1882 استاد جوانی به نام جیگوروکانو باشگاهی را برای آموزش هنر رزمی خود به وجود آورد . وی نام این باشگاه ( یا مدرسه ) را باشگاه کودوکان و نام هنر رزمی خود را جودو نامید . همانگونه که جوجیتسو به معنای هنر ملایمت است جودو نیز به معنای روش ملایمت می باشد . آقای کانو می خواست با انتخاب این کلمه نه تنها به شاگردانش هنرهای رزمی عالی را نیز بیاموزد .
هدف ورزش جودو پرتاب کردن ، گیر انداختن ، خفه کردن و قفل مفصل حریف به منظور تسلیم کردن وی می باشد . در این ورزش ضربه مشت و لگد وجود ندارد و همین باعث تمایز این ورزش با بسیاری دیگر از هنرهای رزمی شده است . حتی زمانی که فرد جودو را به عنوان دفاع شخصی فرا می گیرد چگونگی دفع مشت ها ، لگد ها و سلاح ها را با پرتاب کردن ، خفه کردن و قفل های مفاصل می آموزد . این ورزش اگر به درستی تعلیم داده شود یکی از بهترین روش های دفاع شخصی می باشد .
بزرگترین ارزش جودو در تاکید آن روی ملایمت و اعتدال به عنوان یک روش است .
جودو به شخص می آموزد که از درگیری پرهیز کند و به دنبال معتدل ترین راه حل برای همه درگیری ها باشد .


منبع: http://sting.mihanblog.com/Post-24.ASPX

سرمربی تیم ملی تكواندو : ساعی یا کرمی المپیکی می شوند ؛ با هوگوی الکترونیکی مشكل داریم

بخت "هادی ساعی" و "بهزاد خداداد" برای حضور در رقابت های المپیك پكن، به عنوان نماینده كشورمان، بیش از دیگر رقباست.
سرمربی تیم ملی تكواندو، امروز در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی شبكه خبر درباره اعزام تیم ملی ایران به رقابت های قهرمانی آسیا در چین گفت: فردا ساعت پنج بامداد تهران را به قصد پكن ترك خواهیم كرد.

رضا مهماندوست افزود: اعضای تیم ملی كه هم اكنون به مسابقات قهرمانی آسیا اعزام می شوند، كم تجربه نیستند و همگی چند مدال در رقابت های آسیایی و جهانی دارند.

سرمربی تیم ملی تكواندو، با اشاره به افتخارات زیاد تكواندوكارانی همچون هادی ساعی، یوسف كرمی و بهزاد خداداد تصریح كرد: حتی اگر این افراد به رقابت های آسیایی می رفتند و چند مدال دیگر هم می گرفتند، تاثیری در افتخارات آنان نداشت.

مهماندوست، با اشاره به سن پائین اعضای تیم اعزامی به مسابقات آسیایی چین تاكید كرد: حضور این افراد باعث كسب تجربه آنان می شود و همچنین رقیب كسانی می شوند كه قصد حضور در المپیك پكن را دارند.

مهماندوست اضافه كرد : دو نماینده ایران برای حضور در المپیك پكن هنوز مشخص نشده اند و كادر فنی طبق یك جدول امتیازی كسانی را كه بالاترین امتیاز را به دست آورند به المپیك خواهد فرستاد .

سرمربی تیم ملی تكواندو اعلام كرد: "فدراسیون تكواندو" تا آخر اردیبهشت فرصت دارد كه نمایندگان خود برای حضور در المپیك پكن را معرفی كند و امكان تمدید این مهلت هم وجود دارد.

نفر نخست كادر فنی تیم ملی تكواندو گفت: هر چه بیشتر به كادر فنی فرصت داده شود، بهتر می توانیم خلوص و شایستگی اعضای تیم را متوجه شویم.

مهماندوست تصریح كرد: عجله ای برای معرفی كسی ندارم و می خواهم بهترین ها را به المپیك پكن اعزام كنم.

سرمربی تیم ملی تكواندو گفت: هادی ساعی و یوسف كرمی بنا بر تقسیم بندی جدید فدراسیون جهانی برای وزن های المپیكی، باید در وزن منهای 80 كیلوگرم حضور یابند و یكی از این دو قهرمان به المپیك پكن اعزام می شوند.

مهماندوست ادامه داد: هر تكواندوكاری اگر در این وزن در رقابت های آسیایی مدال طلا بگیرد، می تواند خود را به عنوان مدعی حضور در المپیك پكن معرفی كند.

سرمربی تیم ملی تكواندو ایران درباره وزن دیگر المپیكی ایران هم خاطرنشان كرد: در وزن منهای 58 كیلوگرم، بهزاد خداداد، یكه تاز است و رقبایی مثل شكوری و نادریان با وی مسابقه خواهند داد.

مهماندوست تاكید كرد: بخت هادی ساعی و بهزاد خداداد به خاطر كسب سهمیه المپیك پكن، بیش از دیگر رقباست و این دو تكواندوكار در جدول امتیازدهی، 20 امتیاز بیشتر دارند.

سرمربی تیم ملی تكواندو تصریح كرد: "هوگو"های الكترونیكی كه قرار است در رقابت های آسیایی چین استفاده شوند، از مشكلات اساسی تیم ملی است، چون این "هوگو"ها به موقع به تیم ملی ایران نرسید.

مهماندوست اضافه كرد: فقط دو هفته با این "هوگو"های الكترونیكی تمرین كردیم و هنوز به آنها عادت نداریم.

سرمربی تیم ملی تكواندو ادامه داد: دو نوع "هوگو"ی الكترونیكی وجود دارد كه یكی از آن ها، ساخت شركت "آدیداس" است كه در هر طرف آن، ضربه بخورد، امتیاز و پوئن برای ضربه زننده، در نظر گرفته می شود.

سرمربی تیم ملی تكواندو گفت: اما "هوگو"یی كه قرار است در رقابت های قهرمانی آسیا با آن مسابقه بدهیم، به این صورت است كه روپایی مخصوص برای هر یك از تكواندوكاران در نظر گرفته می شود كه روی این روپایی ها، حسگر وجود دارد.

مهماندوست تاكید كرد: در این روش، رو یا كف پای تكواندوكار كه به قسمتی از "هوگو"ی حریف برخورد می كند، باید كاملاً با آن قسمت هماهنگ شود و ضربه كاملاً به هوگو وارد شود.

مهماندوست تصریح كرد: قدرت ضربه هم بر اساس وزن تكواندوكار مشخص می شود؛ مثلاً برای یك تكواندوكار 58 كیلویی، باید ضربه ای با قدرت 80 كیلوگرم به هوگوی حریف وارد كند.

سرمربی تیم ملی تكواندو افزود: برای تكواندوكار 60 كیلویی، 90 كیلوگرم و برای بازیكن 75 كیلویی، 100 كیلوگرم در نظر گرفته شده است.

مهماندوست خاطرنشان كرد: برای دریافت امتیاز باید هم حسگر با هوگو كاملاً منطبق شود و هم قدرت ضربه با مقدار تعیین شده، یكسان باشد.

تیم ملی تكواندوی جمهوری اسلامی ایران، برای حضور در هجدهمین دوره رقابت های قهرمانی آسیا، بامداد فردا عازم چین می شود.

در این رقابت ها كه روزهای هفتم و هشتم اردیبهشت در شهر "ژنگ ژوی" چین برگزار خواهد شد، در تیم مردان ایران، محمد باقری معتمد، علیرضا نصر آزادانی، علیرضا شكوری، رضا نادریان، فرزاد عبداللهی و كوروش رجلی به میدان خواهند رفت و در تیم زنان كشورمان نیز فاطمه نعمتی، آیتك معمارزاده، پریسا قربانی، سهیلا سیاحی، زینب حیدری و سوسن حاجی پور، برابر حریفان خود قرار خواهند گرفت.

نوجوانان تکواندوی ایران نایب قهرمان جهان شدند

تیم ملی تكواندوی نوجوانان كشورمان نایب قهرمانی مسابقات تكواندوی نوجوانان جهان را برای خود قطعی كرد .
تیم ملی تكواندوی نوجوانان در ازمیر تركیه با كسب دو نشان طلا و یك نقره پس از تیم كره جنوبی ، نایب قهرمانی هفتمین دوره از مسابقات جهانی تكواندو را قطعی كرد.

همچنین رقابت های تكواندو قهرمانی نوجوانان جهان با حذف دو نماینده كشورمان پیگیری شد.

در آخرین روز این مسابقات كه در تركیه برگزار می شود ؛ امروز در وزن نهم ، رضا امرایی ابتدا بانتیجه 5 بر 4 مقابل حریف اسپانیایی به برتری رسید ، سپس 7 بر صفر نماینده مكزیك را مغلوب كرد و در دور سوم 5 به 6 نتیجه را به حریفی از كره واگذار كرد و از دور رقابت ها كنار رفت.

در مسابقات وزن دهم نیز كاوه بابایی پس از استراحت در دور اول ، در دور دوم با نتیجه 4 بر 3 از سد حریفی از ساموا گذشت و با قبول شكست 5 به 10 مقابل تكواندوكاری از آمریكا حذف شد.

به این ترتیب تیم كشورمان با كسب دو نشان طلا و یك نقره به كار خود در این مسابقات پایان داد.