فريادها اي از درون(Yell)

نثر زيبايي بود اما شعر نبود چون هيچ يک از ارکان عروض فارسيو نداشت ولي زيبا بود

خب
زیبا بود
برداشت،حقیقتش من نمیتونم برداشتمو یا طرز فکرمو بیان کنم،ولی جواب سوال دومتو میتونم بدم ،ادامه بدید.
ممنونم
موفق باشید.

Salam Mohsaen va Bitaie aziz

bebakhshid ke finglish minevisam PCim irad peida karde, va agar javab shoma doostane aziz ra nemidadam biehterami bood.

Mohsen jan doroste sheir nist chon yek harfe az amaghe haghighat, yek haghighate, va mamnoon az shoma.
Bita jan mamnoon az shoma vali baz ham pishnahad mikonam tarze fekr va bardashteto harchan ke khoob bayan natoonesti koni bazam bayan kon mohem asle mabhase na nooe bayan .
mamnoon Az shoma doostane khoob.

نمیدونم چرا اما هر چقدر خوندم به جز خدا (نور) و هستی (تاریکی) چیزی ندیدم. البته این برداشت شخصی من بود شاید شما این منظور رو نداشتی.
اما راجب ادامه دادن یا ندادن بگم که: یا نباید شروع میکردی یا حالا که شروع کردی باید ادامه بدی ما هم همراهیم.

Deep Dark جان ببخشید من اسم شمارو هم نمی دونم.
فکر کنم از انسانهای این دنیا مثل من زخمهای زیادی خورده باشی که این مطلب رو نوشتی. انسانهای که تا لبه پرتگاه همراهیت می کنن ولی وقتی که میخوای بپری کم میارنو ولت راشونو میکشنو میرن یا شاید هم خودشون پرتت کنن که مجبور نشن بعدا تو چشمات نگاه کنن.
ولی داداش گلم بپر که من باهاتم و تا ته روشنایی همراهیت میکنم.
امیدوارم منظورت رو خوب درک کرده باشم. اگرم نتونستم تو اگه پایه بودی باهم می پریم و در حین پریدن با مرور خاطرات در ذهن افرادی که دوسشون داریم فریاد میزنیم.
بچه ها ازتون میخوام کمکم کنید تا کاری کنیم همه انسانها بتونن فریاد بزنن و از تاریکی این دنیا رها بشن.
من Heaven هستم فرای ابرها و رویایم در پشت درهای محبت انسانهاست

سلام به همه دوستان.

امین جان اسم من بشیر و فقط می تونم بگم که ازت ممنونم و از آشنایی با تو واقعا خوشحالم.
من Heaven هستم فرای ابرها و سکوت نشانگر من است.

Deep Dark نوشته است:

فریاد
اااه , که اگاهیم اما ناتوان
اااه , که میتوانیم , اما نا اگاهند
خسته ام از فقر انسانیت
خسته ام خود نبودن

-در روشنائی جز تاریکی هیچ نمیابم هرچه نزدیتر میشوم به نور تاریکتر میشود
سر انجام ایستادم به منبعه نور نگاه کردم انقدر نورش زیبا و قوی بود که!
نا خود اگاه روو بگرداندم و باز هم جز تاریکی هیچ نبود!؟
بر هیچ اساس و قانونی بایدار نبود با زجر بسیار سر انجام خود را
به منبعه نو ر رساندم ان ور بازهم همانگونه زیبا و بر قدرت بود!!
اینبار اگاهانه اطرافم را بدقت نگاه کردم ...اه افسوس
باز هم تاریکی!!!!؟؟؟


با خود گفتتم مگر میشود! انسانی (اگاهترین موجود) در عصر اگاهی
باچنین موضوعی مواجح شود و در بوچی معلق بشود
که نتواند به فراموشی بسبارد و نه به نتیجه ئی برساند؟

با اهی به تاریکس خیره شدم
وعمیق در فکر فرو رفتم
زمان برایم پوچ شده بود بعد لحظاتی!
نوری به سمتم امد و انقدر نزدیک شد تا همجا را فراگرفت
احساس میکردم سبک شدم
زیبا بود زیبا


و ناگهان چشمهایم را باز کردم
باز هم تاریکی
اااااه ه ه ه ه......


]از این متن چه چیز برداشت میکنید؟
مایلید این متن را ادامه دهید؟
[/size][/size]

سلام.نمی دونم که تا حالا احساس تنهایی کردید یا نه؟ ولی این رو می دونم آدما توی تنهایی بیشتر تاریکی های این دنیا رو حس می کنند.